Washington en Beaufort (Bjoevert)

Ik tik dit verhaal op 'ons' balkon in Orlando. De jongens hebben we naar binnen gegooid bij Aquaria. Zoals de naam al doet vermoeden is dat iets met water. Geen leerzaam h2o-themapark, maar een bij Seaworld horend waterpark. Glenn en Sebas gaan voor de Ihu's Breakaway Falls. Een glijbaan waarbij de bodem onder je wegvalt en je in de glijbaan stort. Sommige dingen zijn niet erg om te missen! Morgen gaan de ouwelui weer stoer meedoen in de Universele Studio's achtbanen.

Maar eerst de aanvulling op het vorige verhaal. We hebben ons over de I-95 Southwest (de interstate. Een snelweg over de staatsgrenzen heen) van New York naar Washington verplaatst in een witte Nissan Rogue. Deze hadden we op Newark Airport opgepikt. Alles past er gelukkig in.

We zijn op weg naar Washington door Philadelphia gereden voor een lunch van een Philly hoagie. Een superrijken belegd broodje. En natuurlijk om de Liberty Bell te bekijken. Binnen 3 uur de stad weer uit! Aangekomen in Washington bij onze eerste Airbnb vonden we een koelkast vol zeer welkome koude drankjes. Tot de jongens hun blijde verrassing waren er een dartbord en voldoende sportattributen voor een goede workout.

Na een goede nachtrust zijn we een heet Washington ingedoken. Met de bus. Op zich al een evenement. Verder het'standaard rondje' Washington. Witte Huis (meme, stay on the sidewalk!), Jefferson memorial en the Reflection Pond. Ook nog de brug over Virginia in voor de Arlington begraafplaats en het Pentagon alwaar 4 opstandige Nederlanders foto's namen recht onder het 'niet fotograferen' bord en er mee weg kwamen. Moe van een volle dag hebben we het de volgende dag rustig aan gedaan. Wasjes doen, trainen, wandeltochtje in een bos en boodschappen doen in een supersupermarkt Walmart. Een supergrote winkel die alles ineen is:supermarkt met kleding,electronica,apotheek enzovoort. De voedselverpakkingen zijn enorm en gezond voedsel is duur. We kijken onze ogen uit! De caissière meldt dat dit nog maar een kleintje is in vergelijk met die in het zuiden. We wachten af.

Zaterdag een lange lange dag in de auto richting Beaufort. Onderweg kregen we een steentje op de ruit en zagen we de hele weg de barst groeien.
Net voor het donker aangekomen bij onze trailer op palen in Beaufort. Spreek uit: Bjoevert. Een mooie stek aan de rand van de rivier en rietvelden naast de Atlantische oceaan. Met een pier kun je over de droogvallen delen en rietvelden heen naar de getijdenrivier. In de watereiken hangt Spaans Mos. Heel pittoresk.

Zondag hadden we een trip naar Charleston gepland, maar met een gemankeerde voorruit durfden we het niet aan. Daarom begonnen met een stevige zondagsbrunch bij het Waffle House. Daar kun je een dag op teren! Daarna één van de eilandjes van Beaufort opgereden om op Huntington Island de Atlantische Oceaan in te duiken. Overal vliegen bruine pelikanen. Het is grappig om ze in zee te zien duiken. Ook verheugd ben ik als ik de rode kardinaalsvogel zie. Gek genoeg de jongens ook, maar dat is omdat hij op Angry Bird lijkt (een computerspel met jawel een boze vogel).

Maandag kunnen we Avis bellen. Zij melden dat we op Savannes Airport onze auto om mogen ruilen, voor een Ford Estate, dus dan meteen maar die stad bekijken. Hij stond toch al op het lijstje. De jongens vatten al die veranderende plannen goed op. In de auto luisteren ze muziek en leveren van tijd tot tijd commentaar op het voorbijtrekkende land. Het is zo verbazingwekkend anders en soms bekend uit series van tv en dan geinig om echt te zien.
Tijdens het wachten op het vliegveld vermaken ze zich met de straaljagers die opstijgen en landen. Een oefening? En in het luchthavengebouw is WiFi! Niet onbelangrijk met 2 vriendinnen.

Savannes is pittoresk en leuk om te zien, maar komend uit de oude wereld zijn wij niet zo lyrisch over de oudste dit en dat, want loop even door bijvoorbeeld Delft en je ziet oudere zooi en daarbij komt dat de Amerikanen hun oude gebouwen zijn gemaakt door Europeanen. Ze zijn herkenbaar voor ons. Het Spaanse Mos (niet Spaans en geen mos) en de drukkende vochtige warmte hebben ze er zelf filmachtig aan toegevoegd.

Op de terugweg naar Beaufort stoppen we aan het eind van de dag op bij een piertje. Ieder doet daar gezellig samen zijn eigen ding. Glenn vist en vangt, Hans tuurt over het water en Sebas ligt te zonnen met een muziekje aan. We spotten ook nog dolfijnen. Heel genoeglijk.

Morgen weer verkassen. Op naar Orlando!