St. Petersburg en Homestead
16 augustus 2016 - Homestead, Florida, Verenigde Staten
We rijden nu naar de westkust van Florida. De bestemming is St Petersburg (het lijkt wel een wereldreis, want de plaatsnamen komen vaak vanuit Europa). Natuurlijk ook vandaag weer op de navigatie ingevoerd 'reizen via'. Deze keer is het Homosassa Springs. Een prachtig natuurgebied waar we met een fluisterboot het rescuecenter in varen. Nils is kapitein en vertelt onderweg grappig over alles om ons heen. We spotten onze eerste alligator die een spoor door het kroos trekt. 'It's a baby' is niet echt geruststellend om te horen. Als we ook nog grote snappingturtles zien en horen over slangen, klinkt zwemmen in de rivier niet echt aantrekkelijk meer.
In St Petersburg komen we tegen het donker aan op alweer een prachtige plek. In een afgesloten tuin ligt ons appartement als een hof op ons te wachten. Het is niet groot, maar mooi ingericht en met alle buitenruimte er bij een paleis. Ontbijt onder het afdak in de tuin dus. We maken ook kennis met het zomerse weer in Florida: we worden opgeschrikt door een plotselinge donder en hoosbui. Een uur later kunnen we gewoon richting strand vertrekken. De golf van Mexico is deze keer ons zwembad. De wateren hier zijn ondiep, vrijwel golfloos en onverminderd pislauw. Maar met een balletje er bij vermaken wij ons uren.
Omdat we onder 'ons' afdak een gasbarbecue hebben gespot, rijden we op de terugweg langs de Walmart voor vleesch. Kennelijk pakken ze bbq-en hier groot aan, want kleine verpakkingen zijn ver te zoeken. Een paar verchroomde armharen verder is chef vuur en vlam Glenn er klaar voor. Wel een heet werkje in deze hitte. Erg lekker en gezellig is het wel. Voor mij zijn er zelfs vega-burgers. We werden wat meewarig naar 1 deurtje in 1 van de tientallen diepvriesdeuren verwezen in de supermarkt, maar hé, ze hebben het wel!
Lekker hoor, zelf koken. Alles wat je hier kant en klaar aanschaft, proeft namelijk zoet. Brood? Zoet! Tomatensaus? Zoet. Verder hadden de jongens hadden het idee om alle fastfoodketens uit te testen, maar man daar hebben ze hier echt tientallen van! We komen er wel rap achter dat er erg veel ketens beter zijn dan de Mac.
Ontbijten kun je uit de vriezer. In de supermarkt heb je 3 gangpaden van 50 meter met bevroren voedsel. Één wand is bestemd voor ontbijtproducten. Pancakes, french toast (wentelteefjes), waffles en muffins in vele varianten liggen er klaar voor magnetron, oven of broodrooster.
Na een ontbijt in de tuin gaan we op weg naar de oostkust: Homestead. Vandaag in één keer. We rijden over de Alligator Alley/I 75 door de Everglades. Of de hekken langs de weg zijn om ons uit of de enge beesten in de Glades te houden zijn, weten we niet.
In Homestead blijven we een week, dus daar hebben we een wat ruimere Airbnb geboekt. In een gated community (een ommuurde wijk met beveiliging. Heel normaal hier. Een overblijfsel uit de drugshandel-gevaarlijke jaren 80 lazen we) hebben we een appartement met 3 slaapkamers. Ook weer mooi, maar na dagen verdwaal ik nog in al die zelfde straatjes.
Maandag 1 augustus ff rustig aan gedaan. Volop wifi-tijd voor de jongens (die hier overigens steeds voor een tweeling worden aangezien. Vinden ze zoon niet leuk!) en tijd om uit te zoeken wat we hier allemaal willen zien en doen en waar. Halverwege de middag gaat het toch kriebelen en besluiten we een strandje op te zoeken. Vlakbij is er één, maar de TomTom maakt er een hele puzzeltocht van. Wel een mooie. Het binnenzeetje kan ons niet bekoren en in de echte zee mag je niet. Te gevaarlijk. Misschien vanwege de stroming of vanwege de aanwezige krokodillen, want ja, die hebben ze ook nog hier. Het is ons wel duidelijk dat je in Florida de buitenruimte deelt met allerlei gedierte. We spotten een wasbeer, gelukkig geen krokodillen, gieren en een ton aan leguanen die aan het eind van de middag actief worden. De jongens spelen al puffend en zwetend beach voetbal totdat de bal in het kanaal naar zee vliegt en in rap tempo uit zicht verdwijnt. Een vakantie als altijd dus. Das pech, bal weg.
Dinsdag doen we Miami. We sightsee-en vanuit de auto. In Southwest Beach cruisen we over de Ocean Drive. Een wijk aan het strand waar de gebouwen nog in pastelkleurige art deco-stijl zijn en waar veel mooie dure sportwagens rijden. De villa's met jacht zijn ook bezienswaardig. Vanuit de koele auto. Oh ja, we zijn uiteindelijk toch ook wel uitgestapt. Om lekker op North Beach op het strand te liggen.
Woensdag is the Keys-dag. De Interstate 1 begint op 0 mile in Key West. Dat is het uiterst zuidelijke punt van de eilandenband die de Keys zijn. We rijden tot Marathon op mijl 77. We wilden gaan snorkelen op het rif, maar de zee is te wild. Daarom zoeken we Robbins Marinade op. Daar spotten we manatees (caribische zeekoeien), verpleegsterhaaien, koereigers, zilverreigers en massa's pelikanen. Maar we kwamen om de tarpons te voeren. Je koopt een emmertje visjes en gaat op de steiger de visjes vlak boven het water houden. De immens grote tarpons springen uit het water op en grassen het uit je hand. Oppassen voor hebberige pelikanen. We eindigen de dag op Bahia Honda. Het mooiste stranden van de Keys wordt gezegd.
Donderdag rijden we een stuk terug over Alligator Alley naar het Big Cypress Reservaat waar de Seminole-indianen wonen. Het ligt boven de Everglades en lijkt er ook veel op. Mangroven en alligators. We beginnen de dag met het inbrengen van oordopjes. Geen overbodigheid op de propellorboot waarop we plaats nemen. Luidruchtig en supersnel zoeven we over de waterplanten. Af en toe varen we een stukje fluisterstil of liggen we stil voor wat extra kijkplezier en uitleg. Bij bomen vol nesten ibissen. Zo grappig lelijk zijn die jongen. Voederplaatsen met een alligator en softshell turtles. Die hebben een soort snorkelneusje en bolle oogjes die ze boven water uitsteken om de boel in de gaten te houden. Bizons en pater Davidsherten en vanalles anders zien we op de swampbuggie tocht die we maken op een reusachtige huifkar-meets-monstertruck-achtige kar.
Onderweg krijgen we uitleg over hoe de indianen de bomen en planten om ons heen gebruiken als bouwmateriaal en medicijnen. Fantastisch!!
De slangenshow en crittershow zijn interessant,maar ja, het zijn wel slangen en stinkdier en zo....
Verkennend verzuchten we op de terugweg dat dit toch wel een topdag was. Maar deden we dat gisteren niet ook? Net als zovele dagen hiervoor?
Zoveel dagen met een gouden randje deze vakantie.
Vrijdagochtend maken we ons op om naar de Everglades te gaan. We willen daar onder andere gaan kanoën. Klinkt best stoer en we zijn wel toe aan iets actiefs. Bij de verhuurder krijgen we 2 sleutels, 4 zwemvesten en 4 peddels en een routekaart. 9 mile terug kunnen we de dan zelf de kano's pakken. Niemand zo gek dat hij in deze tijd in de hitte gaat ploeteren. We komen dan ook maar 1 andere kano tegen onderweg.
'Eerst over het meer varen en dan de genummerde paaltjes volgen' klinkt leuk zodra je het eerste paaltje maar hebt gevonden. Ook daarna blijft het goed zoeken, maar man wat is het mooi. We waren al gewaarschuwd dat de beesten zich wel diep in de schaduw zouden hebben verscholen en inderdaad zien we niet veel leven. Wel horen we de hele tocht vlakbij om ons heen steeds eenzelfde vogel. Als we de spullen terugbrengen bij de verhuurder vraag ik toch even wat we hebben gemist. Na een matige doch voldoende imitatie van het geluid, krijgen we te horen 'those are the calls of young alligators looking for a mate!'. Is me dat schrikken. De tocht krijgt ineens iets extra heroïsch.
We wandelen nog op een paar plekken die qua begroeiing nogal van elkaar verschillen, maar allemaal de moerasgrond gemeen hebben. Je loopt dan ook over plankieren. We spotten oranje sprinkhanen van 10 centimeter lang. (Later zal Hans er vrolijk omheen zigzaggen met de auto. Ze zitten met bossen op de weg. Dat verklaart ook meteen al die kraaien met doodsverachting op de weg). Ook nu horen we de kreten in de mangroven. We proberen de alligators nu toch echt te zien,maar dat lukt niet. Op de laatste wandelplezier hebben we verhit en moe eigenlijk niet meer zo'n zin, want die beesten laten zich toch niet spotten. Als ik piepend naar adem hap, word ik berispt omdat ik dat nog wel eens wil doen als ik een leuk bloemetje of lief vogeltje zie. Maar Hans liep op 30 centimeter afstand langs een alligator van 2,5 meter die net uit het water komt gekropen. Yes, gator gespot! Als het beest gaat grommen, zoeken we de auto weer op. Alweer een gouden randje.
Zaterdag even wat rustiger. We wilden eigenlijk gaan snorkelen, maar we hebben geen zin in een dagvullend programma. Maar jetskiën is natuurlijk wel leuk! De jongens hebben dat nog als laatste op het vakantiewensenlijstje staan. Op Key Largo huren we bij Gilbert's Marina één jetski voor één uur voor 2 jongens. Eerst moeten ze nog een examen maken voor een tijdelijk vaarbewijs. Denk je dat het vakantie is! Maar ze slagen wel en hebben een uur lang de tijd van hun leven. Wij ouders leggen de boel vast en verpozen op de zon bedden op het strandje van de haven. We blijven hier de rest van de dag en rusten heerlijk uit. Op weg naar huis rijden we het onweer tegemoet. Inclusief hoosbui. Typisch zomerweer in Florida.
In St Petersburg komen we tegen het donker aan op alweer een prachtige plek. In een afgesloten tuin ligt ons appartement als een hof op ons te wachten. Het is niet groot, maar mooi ingericht en met alle buitenruimte er bij een paleis. Ontbijt onder het afdak in de tuin dus. We maken ook kennis met het zomerse weer in Florida: we worden opgeschrikt door een plotselinge donder en hoosbui. Een uur later kunnen we gewoon richting strand vertrekken. De golf van Mexico is deze keer ons zwembad. De wateren hier zijn ondiep, vrijwel golfloos en onverminderd pislauw. Maar met een balletje er bij vermaken wij ons uren.
Omdat we onder 'ons' afdak een gasbarbecue hebben gespot, rijden we op de terugweg langs de Walmart voor vleesch. Kennelijk pakken ze bbq-en hier groot aan, want kleine verpakkingen zijn ver te zoeken. Een paar verchroomde armharen verder is chef vuur en vlam Glenn er klaar voor. Wel een heet werkje in deze hitte. Erg lekker en gezellig is het wel. Voor mij zijn er zelfs vega-burgers. We werden wat meewarig naar 1 deurtje in 1 van de tientallen diepvriesdeuren verwezen in de supermarkt, maar hé, ze hebben het wel!
Lekker hoor, zelf koken. Alles wat je hier kant en klaar aanschaft, proeft namelijk zoet. Brood? Zoet! Tomatensaus? Zoet. Verder hadden de jongens hadden het idee om alle fastfoodketens uit te testen, maar man daar hebben ze hier echt tientallen van! We komen er wel rap achter dat er erg veel ketens beter zijn dan de Mac.
Ontbijten kun je uit de vriezer. In de supermarkt heb je 3 gangpaden van 50 meter met bevroren voedsel. Één wand is bestemd voor ontbijtproducten. Pancakes, french toast (wentelteefjes), waffles en muffins in vele varianten liggen er klaar voor magnetron, oven of broodrooster.
Na een ontbijt in de tuin gaan we op weg naar de oostkust: Homestead. Vandaag in één keer. We rijden over de Alligator Alley/I 75 door de Everglades. Of de hekken langs de weg zijn om ons uit of de enge beesten in de Glades te houden zijn, weten we niet.
In Homestead blijven we een week, dus daar hebben we een wat ruimere Airbnb geboekt. In een gated community (een ommuurde wijk met beveiliging. Heel normaal hier. Een overblijfsel uit de drugshandel-gevaarlijke jaren 80 lazen we) hebben we een appartement met 3 slaapkamers. Ook weer mooi, maar na dagen verdwaal ik nog in al die zelfde straatjes.
Maandag 1 augustus ff rustig aan gedaan. Volop wifi-tijd voor de jongens (die hier overigens steeds voor een tweeling worden aangezien. Vinden ze zoon niet leuk!) en tijd om uit te zoeken wat we hier allemaal willen zien en doen en waar. Halverwege de middag gaat het toch kriebelen en besluiten we een strandje op te zoeken. Vlakbij is er één, maar de TomTom maakt er een hele puzzeltocht van. Wel een mooie. Het binnenzeetje kan ons niet bekoren en in de echte zee mag je niet. Te gevaarlijk. Misschien vanwege de stroming of vanwege de aanwezige krokodillen, want ja, die hebben ze ook nog hier. Het is ons wel duidelijk dat je in Florida de buitenruimte deelt met allerlei gedierte. We spotten een wasbeer, gelukkig geen krokodillen, gieren en een ton aan leguanen die aan het eind van de middag actief worden. De jongens spelen al puffend en zwetend beach voetbal totdat de bal in het kanaal naar zee vliegt en in rap tempo uit zicht verdwijnt. Een vakantie als altijd dus. Das pech, bal weg.
Dinsdag doen we Miami. We sightsee-en vanuit de auto. In Southwest Beach cruisen we over de Ocean Drive. Een wijk aan het strand waar de gebouwen nog in pastelkleurige art deco-stijl zijn en waar veel mooie dure sportwagens rijden. De villa's met jacht zijn ook bezienswaardig. Vanuit de koele auto. Oh ja, we zijn uiteindelijk toch ook wel uitgestapt. Om lekker op North Beach op het strand te liggen.
Woensdag is the Keys-dag. De Interstate 1 begint op 0 mile in Key West. Dat is het uiterst zuidelijke punt van de eilandenband die de Keys zijn. We rijden tot Marathon op mijl 77. We wilden gaan snorkelen op het rif, maar de zee is te wild. Daarom zoeken we Robbins Marinade op. Daar spotten we manatees (caribische zeekoeien), verpleegsterhaaien, koereigers, zilverreigers en massa's pelikanen. Maar we kwamen om de tarpons te voeren. Je koopt een emmertje visjes en gaat op de steiger de visjes vlak boven het water houden. De immens grote tarpons springen uit het water op en grassen het uit je hand. Oppassen voor hebberige pelikanen. We eindigen de dag op Bahia Honda. Het mooiste stranden van de Keys wordt gezegd.
Donderdag rijden we een stuk terug over Alligator Alley naar het Big Cypress Reservaat waar de Seminole-indianen wonen. Het ligt boven de Everglades en lijkt er ook veel op. Mangroven en alligators. We beginnen de dag met het inbrengen van oordopjes. Geen overbodigheid op de propellorboot waarop we plaats nemen. Luidruchtig en supersnel zoeven we over de waterplanten. Af en toe varen we een stukje fluisterstil of liggen we stil voor wat extra kijkplezier en uitleg. Bij bomen vol nesten ibissen. Zo grappig lelijk zijn die jongen. Voederplaatsen met een alligator en softshell turtles. Die hebben een soort snorkelneusje en bolle oogjes die ze boven water uitsteken om de boel in de gaten te houden. Bizons en pater Davidsherten en vanalles anders zien we op de swampbuggie tocht die we maken op een reusachtige huifkar-meets-monstertruck-achtige kar.
Onderweg krijgen we uitleg over hoe de indianen de bomen en planten om ons heen gebruiken als bouwmateriaal en medicijnen. Fantastisch!!
De slangenshow en crittershow zijn interessant,maar ja, het zijn wel slangen en stinkdier en zo....
Verkennend verzuchten we op de terugweg dat dit toch wel een topdag was. Maar deden we dat gisteren niet ook? Net als zovele dagen hiervoor?
Zoveel dagen met een gouden randje deze vakantie.
Vrijdagochtend maken we ons op om naar de Everglades te gaan. We willen daar onder andere gaan kanoën. Klinkt best stoer en we zijn wel toe aan iets actiefs. Bij de verhuurder krijgen we 2 sleutels, 4 zwemvesten en 4 peddels en een routekaart. 9 mile terug kunnen we de dan zelf de kano's pakken. Niemand zo gek dat hij in deze tijd in de hitte gaat ploeteren. We komen dan ook maar 1 andere kano tegen onderweg.
'Eerst over het meer varen en dan de genummerde paaltjes volgen' klinkt leuk zodra je het eerste paaltje maar hebt gevonden. Ook daarna blijft het goed zoeken, maar man wat is het mooi. We waren al gewaarschuwd dat de beesten zich wel diep in de schaduw zouden hebben verscholen en inderdaad zien we niet veel leven. Wel horen we de hele tocht vlakbij om ons heen steeds eenzelfde vogel. Als we de spullen terugbrengen bij de verhuurder vraag ik toch even wat we hebben gemist. Na een matige doch voldoende imitatie van het geluid, krijgen we te horen 'those are the calls of young alligators looking for a mate!'. Is me dat schrikken. De tocht krijgt ineens iets extra heroïsch.
We wandelen nog op een paar plekken die qua begroeiing nogal van elkaar verschillen, maar allemaal de moerasgrond gemeen hebben. Je loopt dan ook over plankieren. We spotten oranje sprinkhanen van 10 centimeter lang. (Later zal Hans er vrolijk omheen zigzaggen met de auto. Ze zitten met bossen op de weg. Dat verklaart ook meteen al die kraaien met doodsverachting op de weg). Ook nu horen we de kreten in de mangroven. We proberen de alligators nu toch echt te zien,maar dat lukt niet. Op de laatste wandelplezier hebben we verhit en moe eigenlijk niet meer zo'n zin, want die beesten laten zich toch niet spotten. Als ik piepend naar adem hap, word ik berispt omdat ik dat nog wel eens wil doen als ik een leuk bloemetje of lief vogeltje zie. Maar Hans liep op 30 centimeter afstand langs een alligator van 2,5 meter die net uit het water komt gekropen. Yes, gator gespot! Als het beest gaat grommen, zoeken we de auto weer op. Alweer een gouden randje.
Zaterdag even wat rustiger. We wilden eigenlijk gaan snorkelen, maar we hebben geen zin in een dagvullend programma. Maar jetskiën is natuurlijk wel leuk! De jongens hebben dat nog als laatste op het vakantiewensenlijstje staan. Op Key Largo huren we bij Gilbert's Marina één jetski voor één uur voor 2 jongens. Eerst moeten ze nog een examen maken voor een tijdelijk vaarbewijs. Denk je dat het vakantie is! Maar ze slagen wel en hebben een uur lang de tijd van hun leven. Wij ouders leggen de boel vast en verpozen op de zon bedden op het strandje van de haven. We blijven hier de rest van de dag en rusten heerlijk uit. Op weg naar huis rijden we het onweer tegemoet. Inclusief hoosbui. Typisch zomerweer in Florida.
is "voor je toekomst". Fantastisch, geweldig en....geestig!