New York New York

Zaterdagochtend op een mooie tijd, met taxiservice Adje, van Almere Buiten naar Schiphol: het begin van een mooie reis, met z'n vieren in ruim drie weken de oostkant van Amerika. We hebben er zin in. Met Delta Airlines/ Air France schijnt de kortste weg te zijn, dus we maken een stopje in Parijs. Vanaf Parijs zitten we lekker met met z'n vieren op de achterste rij: allemaal eigen beeldschermpje, ieder met eigen film, spelletje of kijken via de webcam hoe het er buiten uitziet. JFK airport, duurt even bij de uitcheck want voor elke passagier 2x handscan, duimscan en foto. En dan met busje transfer rit door Brooklyn, Queens naar perfect gelegen hotel Pennsylvania in Manhatten. Hotel met 1700 kamers, hier wordt 24 uur per dag ingecheckt, dus dat duurt even.
Als goede roeristen, die voor het eerst een grote stad doen zien we de komende drie dagen veel hoogtepunten van de Big Apple. De bijzonderheden zullen we vermelden. Bij de uitgang van het hotel sta je direct tegenover Madison Square Garden: en we hebben geluk, twee avonden optredens van Justin Bieber. Voor de ouderen onder ons: een soort Amerikaanse kruising van Danny de Munk en Jantje Smit, dus om een uur of elf ellenlange rijden van opgedofte, verhitte pubermeisje die helemaal doorslaan als er ergens een look-alike in een limo stapt. Een mile verderop is Time Square, bekend van z'n lichtjes en de bal en countdown met Nieuwjaar: een grote stroom van selfi-ende toeristen, maar goed voor het drukke New York gevoel. En weer een mile verder de kop van het Central Park. Om ons een beetje rust te gunnen hebben we er een paar uurtjes gefietst/getandemd, op een brede strook gescheiden voor wandelaars, snelle en langzame fietsers. Er fietst dan ook van alles: zwalkende Japanse toeristen, maar ook snelle wielrenners, voorzien van de nieuwste fietsjes en dito outfit.
Wat ons meteen opvalt: de New Yorkers zijn helemaal niet zo gastvrij en klantvriendelijk als je van Amerikanen verwacht, sterker nog wat bot en elk woord is te veel. En die woorden klinken voor ons Hollanders niet altijd even duidelijk door hun geknauw. Een positieve uitzondering was de mevrouw bij sluitingstijd in de KFC (fastfood), die ons heel vriendelijk hielp, zelfs een restaurantdeel weer wilde openen voor ons en uiteindelijk alles netjes inpakte voor 'thuis'.
De meest enerverende avond was het avondje Yankees, we hadden kaartjes voor de honkbalwedstrijd New York Yankees tegen de Boston Red Sox (zo'n beetje Ajax - Feyenoord), een klassieker in het honkbal. De metro naar de Bronx, een wat minder toegankelijk deel van New York, behalve wij en een enkele blanke supporter waren de passagiers allemaal donker gekleurd. De Yankees met een nieuw stadion, enkele jaren oud en volgens henzelf met z'n 1,5 miljard dollar zelfs het duurste stadion ter wereld (en de wereld is voor Amerikanen dus Amerika).Inderdaad een indrukwekkend, overzichtelijk, ruim opgezet stadion. Achter de stoelen een grote galerij waar je van alles kunt halen: en dat doen de Amerikanen ook tussen twee innings door. Het is een groot, sociaal, avondvullend sport-, eet en drinkfestijn. Wij hielden het bij 1 drankje: een blikje halve liter bier kost $ 15, daar houden wij Hollanders niet van en je mag per persoon, maar 2 biertjes tegelijk bestellen. Verder is van vijandigheid tussen supporters weinig te merken, de weinige Red Sox'ers zitten gewoon gezellig tussen de blauwe Yankees. Over het spel kunnen we kort zijn: wij doorzien waarschijnlijk niet de complexe, tactische en strategische geraffineerdheid van het edele spel, maar vergelijk het maar met biljarten, je moet er van houden! Verder was de avond om nooit te vergeten, inclusief bezoekje aan Yankees museum met meer dan 100 jaar historie met grote namen als Joe Dimaggio en Lou Gehrig. En nog duizend ballen met handtekeningen. Ook bijzonder on-Nederlands: tweemaal het volkslied, ceremonie met hand op het hart voor omgekomen agenten in Baton Rouge en een oorlogsveteraan die de avond van z'n leven heeft. En tijdens de dweilpauze (het gravel rond het looprondje wordt aangeharkt) doet het hele stadion de gebaren van het liedje YMCA, inclusief de dweilende ballenjongens: het zijn vooral rituelen en gewoonten die er bij alle toeschouwers zijn ingeramd, zij weten bij elk liedje of riedeltje van het orgel ook de juiste woorden. Oh ja en de Yankees wonnen met 3-1 in deze wedstrijd in de World-series, play-off-wedstrijden om het Amerikaanse kampioenschap.
Het werd steeds warmer in New York, dus veel fonteinen opgezocht. Ook een boottochtje op een grote pont naar Staten-island, langs het Vrijheidsbeeld was een verkoelende gebeurtenis. Terug bij aankomst op Manhatten stak een vreselijke storm/onweersbui op, wij keken vanachter glas naar de rennende New Yorkers, terwijl de paraplu's en koffers door de lucht vlogen. Een uurtje later liepen we alweer op Wall Street, droog, de beurs was bijna niet te herkennen, staat helemaal in de steigers, er wordt aan gewerkt, zoals zoveel gebouwen en straten in New York: altijd werk, actie, het lijkt wel alsof er nooit iets af is of dat er even rust is.
Wordt vervolgd..

PS inmiddels zijn we verder Amerika ingetrokken en wat blijkt: de meeste Amerikanen zijn hartstikke vriendelijk