Historie in St. Augustine en entertainment in Orlando

De volgende morgen al weer vroeg op pad, verder naar t zuiden richting Orlando. Het douchen, ontbijten en  inpakken gaat steeds sneller, nu lukt het ons in een goed uur om aan de verhuurder door te geven: 'Family Visser has left de building and thanks for the nice appartment'. We verlaten de gebieden met Spanish moss, althans dat denken we. Ongeveer 300 mijl te gaan en na 200 mijl willen we het stadje  St Augustine aandoen, de oudste stad (niet Indiaans) van de USA. Onderweg krijgen we nog een berichtje van de eigenaar van de cabin in Beaufort. Bij het schoonmaken hebben ze een nieuw gat in de muur in de woonkamer gevonden, dat we het weten dat we hiervoor belast worden. Nou, daar denken wij anders over: de hele cabin was niet in al te beste staat en wij hebben niets beschadigd.
St Augustine is een vriendelijk toeristendorpje met hier en daar wat oude resten van stadhuis of kasteel. Maar ja, als je ook oudheden in Griekenland, Italië en Turkije hebt gezien dan moeten we er toch een beetje om glimlachen. Een soort openluchtmuseum is het.

We rijden hierna Florida, de Sunshine-state, in. Even over het autorijden in Amerika: over het algemeen best te doen, maar je moet er even goed voor gaan zitten. Blijf in je baantje, vooral niet te veel switchen en je mag links en rechts inhalen. Op en afritten zitten ook links en rechts. Snelheden varieren van 55 tot max 70 mijl op de snelweg en harder wordt ook wel gereden, met riskeren van waanzinnig hoge boetes. Bij gelijkwaardige kruisingen met stopbord heeft degene voorrang die het eerst gestopt is. Verder doet de in New York gekochte TomTom/Magelian goed werk, we zouden niet zonder kunnen.

Tegen de avond komen we in Orlando aan, en komen terecht bij een appartement op de 7de etage van een groot complex, The Enclave. Dit is toch weer de grote stad, en drukkend heet. Over het terras balkon is niet gelogen: groot, groter dan de kamer met 2 grote bedden en een schitterende view op bijna alle pretparken van Orlando. En onder ons een meertje waarin het ten stelligste wordt afgeraden te zwemmen vanwege aligatoreb en waterslangen. Ook om ons zwembad staat een stevig hek om loslopend ongedierte tegen te houden. We genieten van eten van de Chili's keten op dit terras en om tien uur is voor het Universal Park voor onze ogen de afsluiting van de dag met vuurwerk. 

We hebben twee dagen van entertainment voor de boeg, waarbij op dag 1 de jongens worden gedropt in Aquatica, een waterparadijs met als hoogtepunt een buis waarin je gaat staan, je even in het luchtledige hangt als de vloer onder je wegschiet, waarna je ongeveer 15 seconden door de buis stort en eindigt in het water. De ouders doen het rustiger aan, rijden wat langs de ontelbare parken (een race tussen Disney en Universal wie de mooiste, grootste, spannendste attracties heeft) en shoppingmalls (ook daarvan zijn er veel in Orlando) en eindigen in het eigen zwembad; het spannendse moment is als je het water induikt wat eigenlijk niet is toegestaan.

De volgende dag naar Universal Studios Florida, waar we voor een astronomisch bedrag tickets voor hebben gekocht. Alleen de ontvangst al van parkeerplaats (groot en heet), tassencontrole ( snel en efficient) en kaartjesverkoop, doorlating inclusief electronische duimafdruk is een voorbeeld van goede organisatie gericht op grote aantallen, die je toch het gevoel geven niet een nummer te zijn.
Vanaf dat moment worden we meegetrokken in het automatische ritme van attractie kiezen, er naar toeslenteren in een bloedhitte, wachten, variërend van 20 minuten tot 50 minuten, die bijna allen (heel slim, psychologisch) altijd korter zijn dan aangegeven. Wat bij is gebleven in de veelheid van indrukken deze dag. Er wordt veel gebruik gemaakt van virtuele, driedimensionale voorstellingen, waarbij je zelfs zoals bij The Simsons, eigenlijk niet van je plaats komt, maar op een bewegende bank zit en je het gevoel krijgt dat je een flitsende ruimtereis maakt. Harry Potter dorp is heel nieuw en groot en een feest van herkenning voor de liefhebbers...het wachrij-entertainment, daar kan De Efteling nog iets van leren: bij vooral de nieuwere attracties word je beziggehouden met filmpjes, uitleg over de reis, wat je wel en vooral niet meer doen (in verband met claims, je kunt niet zeggen dat je niet bent gewaarschuwd van tevoren) en in enkele gevallen een verkoelende nevel-sproeier. Verder kunnen we aanbevelen: Man in Black (schieten met laserguns), Shrek en een Simsons-biertje genaamd: Duff. De dag wordt in stijl afgesloten met een rondje 8-baan (Hollywood Rock it) door de jongens, waarbij je verticaal omhoog wordt getakeld begeleid door door jouzelf gekozen muziek, verticaal naar beneden wordt gestort en minstens twee keer over de kop gaat, hard moet schreeuwen, of je mond houden omdat de frietjes er anders uitkomen. De ouders blijven beneden want iemand moet immers de foto's maken. Deze keuze wordt bevestigd als de jongens hun waardering laten blijken uit het feit dat dit toch wel de coolste 8-baan is die ze in hun 8-baan carrière, en die is lang, hebben meegemaakt.
Uiteindelijk laat het park uit via de boulevard met allerlei shops, o.a. Fossil met mooie horloges voor Sebas. Thuisgekomen, nog vol van de de dag met zo veel indrukken, genieten we op ons terras nog even van de Orlando skyline en dromen al snel over De Transformers, ET en Shrek.